Reizen&Oaxaca

Hola amigos y amigas,

Op dit moment bevind ik me in Oaxaca, een stadje in het midden van Mexico. we zijn hier naartoe gereden vanaf Puerto Morelos, een afstand vergelijkbaar van hier t/m Barcelona.

De eerste dag
gingen we heel vroeg weg van hotel caracol in Puerto Morelos, we reden naar de ruïnes van Tulum. Het was superheet en de afslag naar Tulum was nauwelijks te zien. Dat maakte de drukte er niet minder op, achter een rij bomen stonden een aantal bussen, een paar auto´s en er was een heel winkelcentrum gebouwd waar je allemaal souveniers kon kopen, heel maf omdat de afslag praktisch onzichtbaar is verwacht je dat helemaal niet. Na mijn goedlopende schoenen te hebben aangedaan (witte adidassen bij een zwart-witte fladderrok en een knalblauw shirtje, hoe charmant, nevermind). we liepen door naar de ´balie´ (een houten hutje) waar we een kaartje kochten voor de ´trein´ (een tractor met 2 wagonnetjes erachter). deze bracht ons naar de ruïnes. Wauw, dat was mooi en heel imposant, een grasveld met af en toe een hoopje mooi op elkaar gelegde stenen (zonder hulp van paarden of het wiel) en een aantal bevatte inscripties, af en toe was er zelfs nog een restje verf te zien. Tulum ligt ook gedeeltelijk op ee imposante klif, met een bounty-strandje tussen de rotsen (inclusief schuine palmboom). Na nog een klein rondje gelopen te hebben (contrast oerwoud-ruïne-wolken is ook fantastisch) besloten we terug te gaan vanwegen het aanbak/smeltgevaar. de zon brandde ons praktisch weg. Op de terugweg zaten plotseling overal legunanen, echt heel tof.
Na weer een rondje te hebben gereden met de trac-trein, zijn we op een pleintje bij Tulum wat gaan drinken. Er stond een hele hoge paal in het midden van dat plein (20 meter ofzo) waar 5 mannen op zaten. 1 van die mannen bespeelde een fluitje-trommel geval en toen er zich genoeg toeristen (lees:sponsors) op het plein bevonden, lieten vier mannen zich opsekops ronddraaiend aan touwen zakken.Een oud maya-ritueel kwamen we achter, met behulp van de reisgids. Volop zwetend kwamen we even later aan bij de auto, waarna m´n moeder vertelde dat er in de buurt nog een cenote was. Na een korte zoektocht vonden we de ´Grand Cenote´ en toen we ons omgekleed hadden (in een houten wc-hok met een beginnend bijennest aan het plafond)liepen we richting de cenote. Het was een soort ´gat´ in de grond temidden van de jungle. In het gat (ongeveer 20 meter doorsnede) was een houten steiger een meertje met knalblauw water. Het water bleek heerlijk koel en gelukkig hadden we onze snorkels bij de hand want onder water zwommen een heleboel verschillende visjes, en zelfs guppies. Ze waren totaal niet bang en zwommen super dichtbij. De cenote was een klein paradijsje na het superhete Tulum. Overal hingen lianen langs de rotswand naar beneden en onder water waren er stukken van tien tot dertig meter diep, en je kon door een soort van grot zwemmen waar vleermuizen in zaten.
Na deze verfrissende duik vervolgden wij onze autotocht door de jungle, en wederom stond ik versteld van de armoede die je soms naast de kant van de weg zag. Ook moesten we af en toe remmen vanaf 100km/h naar 15 omdat er een ´tope´ (hobbel) of juist een gat in de weg zat. De gehuurde Dodge kon dit niet zo waarderen en dat liet ´ie merken door bij elke hobbel een ´kggggggggggt´geluid te laten klinken vanaf de onderkant. De hobbels lagen bij dorpjes om de snelweg heen, waar als het ware doorheengebouwd was, heel maf. De huizen waren vaak van golfplaten, vuilniszakken of ander soort ´duurzame´ materialen. Omdat men zo moest afremmen bij de hobbels, zette de plaatselijke bevolking hun kinderen ernaast die dan met een assortiment van drankjes en fruit naar je toe kwamen lopen. Heel frustrerend.




That´s all for now. Het vervolg volgt snel maar ik moet gaan.
Xxxxxxxx