Mc Donald's, Mega Mindy en Moederdag - Reisverslag uit Oranjestad, Aruba van Danielle Dooren - WaarBenJij.nu Mc Donald's, Mega Mindy en Moederdag - Reisverslag uit Oranjestad, Aruba van Danielle Dooren - WaarBenJij.nu

Mc Donald's, Mega Mindy en Moederdag

Door: Danielle

Blijf op de hoogte en volg Danielle

20 Mei 2010 | Aruba, Oranjestad

(dinsdag)
Dinsdag was weer Bugaloo avond. We zongen mee en dansten op dezelfde liedjes als elke dinsdag. Het was heerlijk. Alleen dat bier tikte flink aan (zowel in de portemonnee als in het hoofd). Toen ik naar de WC ging, stonden daar twee Amerikanen over Mexico te praten. Daar ben ik natuurlijk bij gaan staan:)
Bleek dat ze surgeons waren. Op de eerste hulp. We hebben lang gepraat over de zin van het leven, en over wie je nou eigenlijk bent. Dit alles aangespoord met vele drankjes (op hun kosten). Het was een bijzondere nacht. We zaten met onze voeten over de steiger boven de zee, en toen Gijs en Rik langs kwamen zwemmen kregen ze de rest van mijn biertje.

(donderdag)
Donderdag was het koninginnenacht, ook hier op Aruba dikke party:). Toen ik thuiskwam uit mn werk stond er één meisje dat ik een beetje kende (Pat), en één meisje dat ik nog niet kende (Nadia). Ik nodigde hen uit om mee te gaan naar het feest waar ik die avond heen zou gaan, het schuimfeest bij Perle d’Or.
Nadia besloot om toch maar een tukje te gaan leggen, maar Pat ging mee. Het was een ietwat schrale vertoning. De locals aan de ene kant, de Hollandse stagiaires aan de andere kant, en een bak met een laagje schuim van ongeveer tien centimeter in het midden. Maar naarmate het alcoholpercentage steeg, werd ook de muziek steeds beter, en het schuim steeds leuker. Ook mixten de locals zich langzaamaan tussen de stagiaires. Op een ietwat brutale manier. Zo was er één die continu zijn hand op mijn derrière legde. (Ja As, ik weet dat het leven leuker is als je legt, maar wildvreemden die handen op mn achterste leggen vallen daar niet onder, toch?). In Nederland had ik uitgehaald, maar hier kan je dat niet echt maken. Hij begon met me te dansen, en toen de ‘help mij’ blikken naar Pat, Rik en Gijs (die er inmiddels ook waren), niets uithaalden, duwde ik hem weg. Even later kwam hij terug. Ik kruiste mn armen en zei ‘stay away’, met een schattige glimlach. Hij begreep de hint en ik heb hem die avond nauwelijks meer gezien.
Na een uitgebreide dans in het schuim besloot Pat dat het voor haar tijd was om te gaan slapen (ze moest de dag erna om 8 uur op). Ik kreeg een alternatieve lift terug aangeboden van Rik dus ik bleef nog even plakken. De jongens gingen zwemmen, ik ging loungen in een stoel aan het zwembad. Daar ontmoette ik een geluidsman en iemand die dingen regelde bij allerlei tv shows zoals de nieuwe Uri Geller, Paul de Leeuw, X-factor etc. Helaas kreeg ik geen informatie over het hoe en wat, omdat ze een geheimhoudingscontract van 2 ton hadden getekend. Een beetje teleurstellend, dat wel. In ruil voor informatie kreeg ik echter drankjes aangeboden,dat maakte een boel goed, en zo borrelden we vrolijk verder. Totdat Rik naar huis wilde. Grmbl.
We gingen terug, en gingen nog even zwemmen in het zwembad. Heerlijk is dat hier. Je laat je drijven met je armen zó dat je hoofd nergens aan kan stoten, en dan geniet je van de wind die om je neus heen waait (het waait hier altijd heel hard), en de absolute stilte in het zwembad. Totdat er iemand een bommetje naast je hoofd maakt dan…
Inmiddels was ik al bijna 24hr wakker, dus was het welletjes geweest. Ik ging douchen en slapen.
Of toch niet?
Oké, ik ging nog heel even kijken of er iemand op skype was. De zon was inmiddels al aan het opkomen hier, dus het was alweer ruim ochtend in Nederland. En ja hoor, mn vader was online:). We hebben een kwartiertje geskyped, en ik heb hem nog voorgesteld aan mijn buurman. Gelukkig waren mn vader en mn zusje erg vrolijk, zodat het niet heeeeeeel erg opviel dat we hier nogal eh enthousiast waren van de talloze mixdrankjes. Vrolijk namen we afscheid en toen ging ik écht slapen, dankbaar voor de airco op mn kamer.

(vrijdag)
Toen ik wakker was ging ik even kijken wie er al wakker was. Het was Gijs. Ik plofte neer op zn tweepersoonsbed en we gingen series kijken. Totdat we ongeveer tegelijk zeiden dat we waanzinnig veel zin hadden in Mc Donalds. Gijs moest zijn auto ook nog even omruilen, dus ik bleef al skypend en series kijkend achter. Toen was daar mijn moeder online, en mn zusje die voordat ik ging slapen nog bij mn vader was. Ze gingen precies eten. Dat kwam goed uit. De laptop werd op tafel gezet, en ik participeerde op die manier aan het avondeten. Een hele aparte maar wel een hele gezellige ervaring. We spraken over van alles en nog wat, en ik probeerde zelfs nog de laptop mee te nemen om het zwembad te laten zien. Na een uurtje kwam Gijs thuis. Mét fastfood ontbijt. De held:). We aten Mc-D, terwijl we verder keken naar series en Kabouter Wesley. Totdat Gijs moest werken. Toen maakte ik Nadia wakker, en bleek dat Pat die dag vrij had. We gingen chillen op het strand, het was relaxed. Ontzettend mooi en lekker en fantastisch. (Ja, alle strandfoto’s zijn hetzelfde, maar het blijft een kick geven als je op zo’n mooie plek ligt te zonnen). En Nadia was nog nooit verbrand dus die hoefde zich niet in te smeren.
Vier uur later gingen we op zoek naar een plek om te eten. Nadia (KNALROOD), Pat, en ik.
We reden naar San Nicolas, maar daar was het volledig uitgestorven, dus maakten we rechtsomkeert en gingen we eten bij Que Pasa. Que Pasa is het restaurant waar o.a. Gijs werkt. We kregen een goddelijke maaltijd voorgeschoteld, en zaten bom- en bomvol toen het tijd werd voor een toetje. Helaas had Gijs ons praktisch gedwongen om een Petit grand dessert te nemen. En daar hebben we geen spijt van gehad. Damn. We hebben zitten kreunen, zó lekker was het toetje! Zeker een aanrader dus. Wow. Gijs had het toetje hoogstpersoonlijk voor ons klaargemaakt (hij had nog weinig te doen). In ieder geval leverde dat hem de welverdiende bijnaam ‘Toetjesman’, op.

(zaterdag)
Zaterdag brachten Nadia, Pat en ik wederom door op het strand. Niets bijzonders, gewoon chill en relaxed.
’s avonds ging ik samen met Rosa (collega) eten&chillen bij Mirte (een andere collega). Mirte heeft het liefste dochtertje ooit. Ze heet Shannon, is vijf jaar, en helemaal gek van Mega Mindy. Een ontzettend eigenwijs meisje dat zich graag met alles bemoeit. We hebben heerlijk zitten genieten van een kipcreatie van Mirte en nachos met dipsaus uit een potje. En een grote fles rosé:).
Een geslaagde avond dus.

(zondag)
Strandhangen met Nadia (vriendinnetje van hier), Rik en Gijs. Een leuke dag op het strand waar we de TV-mannen van een paar dagen daarvoor tegenkwamen. Ook zochten we Pat (vriendinnetje) op. Zij werkte op het strand, en na anderhalve kilometer lopen hadden Nadia en ik haar gevonden. Ze was net bezig met Amerikaanse klanten en na een korte begroeting gingen we weer terug.
Rik, Nadia, Pat en ik aten samen heerlijk huiselijk aan een grote ronde tafel, waar we genoten van pastasalade, garnalen en nog wat andere kleine hapjes, terwijl Ketser de kat ook op creatieve wijze zijn portie mee probeerde te pakken.

Die avond gingen we terug naar het strand war we gelegen hadden (bij Moomba). Op zondagavond is dat ‘the place to be’. Het staat er dan vol met Arubanen, stagiaires en ander gespuis. Ik was er met Rosa (collega), en we kwamen daar nog veel meer mensen tegen. Het ziet er ongeveer als volgt uit: een ronde bar met veeeeel drank, 8 bartenders, een heleboel mensen om de bar heen, en ernaast een DJ die muziek draaide, van Raggaeton tot David Guetta. (oke, misschien was dit een andere zondag, ik haal de dagen nogal door elkaar…)

(maandag)
In ieder geval werd ik die maandagochtend om half zeven wakker. Toen ik met mijn slaperige blik (incl. slapende wenkbrauwen) naar buiten keek stond daar mijn auto. In een rijtje met de andere auto’s aan de andere kant van het parkeerterrein. Daar ging mijn goede maandagochtendhumeur. Gelukkig had ik de auto op stuurslot gezet, maar men was er alsnog in geslaagd om de auto’s in een creatieve halve cirkel neer te zetten.

(dinsdag)
werken&Bugaloe met Rik, Pat, Nadia, Bob en de ouders, het broertje en het zusje van Bob.

(woensdag)
Die woensdag gingen we dan eindelijk naar de Paddock. De buurman Amit ging ook mee, net zoals 2 andere buurjongens uit Amerika met een Indiase achtergrond die hier geneeskunde studeren. Ik was BOB. En dat heb ik geweten. De heren en dame in kwestie gingen helemaal los. We hebben keihard lopen dansen op Dark Raver die in the Paddock draaide.
Tussendoor, als we genoeg hadden van de hossende Hollanders, gingen we naar de Mambo Jambo. Daar is het op woensdag Cuba-night. Met live band en salsamuziek. Het was super, ik voelde me weer helemaal terug in Mexico. De lichamen die soepel om elkaar heen draaien en tegen elkaar aan schurken. De geur van zweet in combinatie met het geurtje dat alle mannen in Latijns Amerika lijken te dragen. Ik droomde helemaal weg.. Helaas durfde ik niemand te vragen of ze met me wilden dansen.. Volgende keer beter;).
’s Nachts reden we weer terug. Het geheel is opgenomen. En ik raad Pat en Amit van harte aan om het niet terug te kijken. Damn. Wat waren die lam. Ook zijn er diverse anti-alcohol filmpjes gemaakt waarin kinderen door middel van beeld en geluid is duidelijk gemaakt waarom men geen alcohol zou moeten drinken. En aan volwassenen waarom je dronken mensen geen anti-alcoholfilmpjes moet laten maken.

(donderdag)
Die donderdag had niemand zin om te koken. Dus Pat en Nadia sprongen bij mij in de auto en we gingen door de drive-tru van de Taco Bell. Omdat we geen zin hadden om op Blue Village te eten reden we door naar de donkere noordkust, daar aten we, met uitzicht op een verzilte boom, de tegenvallende afhaalmaaltijd. Het was er pikkedonker. Geen lichten in de buurt, en groot licht was hard nodig. We reden over hobbels en door het zand, thank God voor de 4-wheel drive. We probeerden nog even zonder licht te rijden, maar besloten dat we dat maar eens over gaan doen met volle maan.
Die avond ben ik vroeg naar bed gegaan.

(vrijdag)
Vrijdag werd ik niet lekker wakker. Toch ben ik gaan werken en toen mocht ik ’s middags wat eerder naar huis. Tijdens een skypegesprek met mn moeder werd ik langzaam ziek. Ik vroeg nog even aan Pat of ze af en toe wilde komen kijken of ik nog leefde, en dat deed ze om de drie uur. En in de tussentijd heb ik eigenlijk alleen maar geslapen. Toen Nadia ’s avonds langs kwam om te kijken of ik nog leefde, was ze net op tijd om te zien hoe ik mijn ontbijt eruit gooide. En daarna maar weer slapen. Midden in de nacht maakte Rik me wakker. We gingen een uurtje bij het zwembad zitten kletsen en toen ging ik weer slapen.

(zaterdag)
’s Ochtends werd ik om 8 uur wakker gebeld door Lois. Ze had ontzettende pijn aan haar voet. Ze was net bij de eerste hulp weggestuurd maar voelde dat er toch echt iets mis was. Ik maakte Amit wakker (hij is student geneeskunde) en gedrieën reden we naar de Emergency Room, waar Lois met een poot in het gips weer uit kwam. Ze had twee gekneusde enkelbanden. Amit was lyrisch omdat hij gezien had hoe men gips omdoet.
Lois had twee verwijsbrieven bij zich. We reden naar een hulpmiddelenwinkel om krukken te halen en naar een apotheek voor medicijnen tegen de zwelling. De rest van de dag was ik nog steeds niet lekker. Ik heb dan ook de hele dag bij het zwembad gelegen met Pat en Nadia, en later zijn we series gaan kijken en popcorn gaan eten. ’s Avonds gingen we eten bij Pam Pam. Een heerlijke carpaccio. En pasta. Die ik bijna geheel in een doggy bag meekreeg omdat het veel teveel was.
Om twee uur ’s nachts klopten Gijs en Rik aan “We hebben iets voor je”. Ik kreeg geen kans om na te denken of op te staan, of ze kwamen al binnen met een tweede bed. Dus: nu heb ik een tweepersoonsbed. Jeeej! Pat heeft m eigenlijk al soort van geclaimd. Ze ligt er continu op als we hier tv kijken. Grrr. Of gewoon te slapen als ik series kijk, zoals vanmiddag. Inclusief kwijl.
Bah.

(zondag)
Moederdag. Gebeld met mama, oma en Sien.
Daarna croissantjes gaan halen bij de Dunkin’ Donuts, in een poging ergens fatsoenlijke croissantjes te vinden. Het is niet gelukt. Daarna zijn we naar de markt te gaan waar ze in een verzengende hitte dingen zoals Delfts blauw en gebrande DVD’s verkochten. Het was te heet, dus zijn we weer lekker bij het zwembad gaan liggen.
Zoals je kan lezen heb ik het hier ontzettend naar mn zin. En stiekem baal ik dat ik al over de helft zit. Steeds meer leuke mensen en steeds meer dingen die ik nog wil doen/zien/beleven/meemaken. Op dit lijstje staan op dit moment (als het budget het toelaat): naar het casino gaan, leren duiken, skydiven en nog iets dat ik vergeten ben.
Binnenkort volgen hele verhalen over poolhoppen en andere rare dingen, maar tot die tijd geef ik heel veel liefde en dank voor alle mailtjes enzo die helpen maken dat ik me hier zo op mn gemak kan voelen terwijl ik weet dat alles in Nederland goed gaat. Want begrijp me niet verkeerd: ik mis de mensen in Nederland ontzettend.
Ayo!

  • 23 Mei 2010 - 15:50

    Christien:

    Klinkt niet verkeerd allemaal.
    Kom je nog wel aan werken toe of is het grotendeels feestbeesten?
    Het is je gegund.

    Heb het goed!
    Liefs,
    Piet & Christien

  • 30 Mei 2010 - 23:08

    Mario:

    Wat een effort om alles door te lezen, maar het is wel leuk :)

  • 24 Juni 2010 - 12:49

    Liesbeth:

    hai lief,
    ik kan niet wachten!
    kus

  • 03 Juli 2010 - 19:52

    Mario:

    Ja HALLLOOOOOO, waar blijft de rest van de verslagen?? :)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Aruba, Oranjestad

Danielle

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 252
Totaal aantal bezoekers 21975

Voorgaande reizen:

03 September 2010 - 19 December 2010

Study abroad (Ireland)

11 April 2010 - 08 Juli 2010

Stage Aruba

08 Augustus 2007 - 02 April 2008

Mijn eerste reis

Landen bezocht: