De eerste paar dagen
Door: Danielle
Blijf op de hoogte en volg Danielle
14 April 2010 | Aruba, Oranjestad
Schiphol
D8 heet de gate waar ik vandaan vertrek. Momenteel zit ik op een donkerblauw gekleurde kruk aan een kindertafel omdat alle andere stoelen en tafels al bezet zijn. Met mijn geluidsreducerende koptelefoon luister ik naar de CD die ik van mijn jaarclub heb gekregen als afscheid terwijl er af en toe een stem doorheen klinkt die aangeeft dat er een gatewijziging is, of dat meneer Marcello Silva de vlucht ophoudt.
Langzamerhand begint er zich een rij te vormen bij de nog dichte gate,een rij die voornamelijk bestaat uit Nederlanders. De Arubanen zitten relaxt te kletsen of te bellen.
Over een uurtje vertrekt mijn vlucht. Het plan is dat ik drie maanden stage ga lopen bij een krant op Aruba. Dinsdag om 8 uur word ik daar verwacht. Ontzettend spannend vind ik het, maar wel heel erg leuk om weer weg te zijn, om weer op mezelf aangewezen te zijn. Toch weer die spanning, wordt het wel gezellig, zal ik het wel goed doen, vind ik mn plek wel? De tijd zal het leren.. Het is tijd om door de Gate te stappen.
Eerste dag
Inmiddels zit ik anderhalve dag later op mijn kamertje te typen terwijl ik de buren naast me door de muur hoor praten. De vliegreis is goed gegaan, na vier en een half uur was ik de tv schermpjes zat,en bood mijn buurvrouw me een boek aan. En toen heb ik de andere vier en een half uur doorgebracht met lezen. Prima te doen dus. Gisteravond kwam ik op het vliegveld aan en nog ietwat beduusd heb ik wat geld gepind en een taxi gezocht. Toen ik eenmaal op mijn eigen kamertje neergeploft was, heb ik allereerst mijn Lucide (Konings!) fotoalbum doorgekeken. Daarna was het tijd voor een duik in het zwembad. Waar in het midden van het zwembad ineens een muurtje zat. Mn neus doet nog steeds pijn.
Na bij de Chinese supermarkt boodschappen gehaald te hebben, en te hebben gedineerd met een goddelijke döner, vond ik na 49 zenders langs te zijn gezapt eindelijk een fatsoenlijk kanaal en heb ik mezelf in slaap gekeken.
Eerste echte dag
Vandaag was iets boeiender.
Vanochtend werd ik om acht uur ’s ochtends wakker met het gevoel dat het al twee uur ’s middags was. Dat klopte met de Nederlandse tijd. Daarna heb ik een taxi genomen naar Oranjestad en heb ik me verwonderd over de enorme cruiseschepen die daar ver boven alle daken van de huisjes steken. Ronduit bizar. In Oranjestad was het tevens tijd voor een snelle contactronde met het thuisfront, en voor een heerlijke koude limonade van de Starbucks.
Het is ronduit bizar om te zien hoe de Nederlandse, Amerikaanse en Antilliaanse culturen geïntegreerd zijn. Naast een Blokker en een Wendy’s ligt een braakliggend veldje en een slechte weg, waar aan de andere kant de DA ‘Drug store’ zit (en dáárnaast een Leen Bakker Furniture) . De mensen zijn overigens erg vriendelijk. Ook de taxi-chauffeurs die je met een brede grijns afpersen. In het vervolg maar weer prijzen van te voren afspreken;).
Na weer teruggekomen te zijn in Blue Village (waar ik verblijf), en boodschappen gehaald te hebben, kwam ik wat Nederlandse mensen tegen. Het werd een snel voorstel rondje want ze gingen allemaal al naar het strand. Nadat ik m’n boodschappen had weggezet, en wilde beginnen aan de lunch, liep er de buurjongen van nummer 53 langs. We kletsten wat, aten wat, en toen besloten we om ook naar het strand te gaan.
Zo gezegd, zo gedaan. We zwommen wat, zonden wat, chillden wat, lazen wat, allemaal prima. Totdat ik ’s avonds thuiskwam en merkte dat ik me toch iets te selectief ingesmeerd had. Met factor vijftig… En ja, dat betekent wat je denkt dat het betekent. De ene helft van mn rug is rood en de andere wit. AUW!!
Na een hele warme nacht stond ik om 06.15 op om aan mijn eerste werkdag te beginnen. Dat ging op zich wel prima, behalve dan dat het er bizar koud is! Morgen maar een lange broek aantrekken en een vest, brrrr… En wat ik precies gedaan heb? Enquêtes verwerkt in Excel, en daar grafiekjes van gemaakt. En dat terwijl ik helemaal niet wist dat ik met Excel kon werken! C’est un miracle!
Een auto regelen was prioriteit na het terugkomen van het werk; zonder auto ben je hier helemaal nergens. Dus heb ik nu een suzuki-jeep waarmee ik heerlijk over het eiland kan cruisen:). Tenminste.. als de versnellingsbak meewerkt… En als de barst in de ruit niet te groot wordt… oh en als de auto niet uit elkaar valt van het kraken. Oh en de benzine niet op is. En ik niet van de weg afgereden word door die levensgevaarlijke Arubieren. Jep. Fijn.
Vanavond hoefde ik gelukkig niet te rijden. Ik ging met buurjongen Rik, Bob en nog wat andere vrienden van hun naar een strandbarretje op palen waar een neger bizar lekkere live muziek speelde, en we biertjes, saté en quesadilla’s gingen nuttigen, terwijl we genoten van de ondergaande zon en de dronken Amerikanen die terugkwamen van hun booze-cruise. Het was me een waar genot (zie foto’s). De jongens besloten om naar Clash of the Titans te gaan, maar aangezien ik morgen weer om 06.15 op moet, en geen zin heb in vechtende dingen word het vanavond weer een vroege avond voor mij. En dan van het weekend diehard:) Nu al zin in.
D8 heet de gate waar ik vandaan vertrek. Momenteel zit ik op een donkerblauw gekleurde kruk aan een kindertafel omdat alle andere stoelen en tafels al bezet zijn. Met mijn geluidsreducerende koptelefoon luister ik naar de CD die ik van mijn jaarclub heb gekregen als afscheid terwijl er af en toe een stem doorheen klinkt die aangeeft dat er een gatewijziging is, of dat meneer Marcello Silva de vlucht ophoudt.
Langzamerhand begint er zich een rij te vormen bij de nog dichte gate,een rij die voornamelijk bestaat uit Nederlanders. De Arubanen zitten relaxt te kletsen of te bellen.
Over een uurtje vertrekt mijn vlucht. Het plan is dat ik drie maanden stage ga lopen bij een krant op Aruba. Dinsdag om 8 uur word ik daar verwacht. Ontzettend spannend vind ik het, maar wel heel erg leuk om weer weg te zijn, om weer op mezelf aangewezen te zijn. Toch weer die spanning, wordt het wel gezellig, zal ik het wel goed doen, vind ik mn plek wel? De tijd zal het leren.. Het is tijd om door de Gate te stappen.
Eerste dag
Inmiddels zit ik anderhalve dag later op mijn kamertje te typen terwijl ik de buren naast me door de muur hoor praten. De vliegreis is goed gegaan, na vier en een half uur was ik de tv schermpjes zat,en bood mijn buurvrouw me een boek aan. En toen heb ik de andere vier en een half uur doorgebracht met lezen. Prima te doen dus. Gisteravond kwam ik op het vliegveld aan en nog ietwat beduusd heb ik wat geld gepind en een taxi gezocht. Toen ik eenmaal op mijn eigen kamertje neergeploft was, heb ik allereerst mijn Lucide (Konings!) fotoalbum doorgekeken. Daarna was het tijd voor een duik in het zwembad. Waar in het midden van het zwembad ineens een muurtje zat. Mn neus doet nog steeds pijn.
Na bij de Chinese supermarkt boodschappen gehaald te hebben, en te hebben gedineerd met een goddelijke döner, vond ik na 49 zenders langs te zijn gezapt eindelijk een fatsoenlijk kanaal en heb ik mezelf in slaap gekeken.
Eerste echte dag
Vandaag was iets boeiender.
Vanochtend werd ik om acht uur ’s ochtends wakker met het gevoel dat het al twee uur ’s middags was. Dat klopte met de Nederlandse tijd. Daarna heb ik een taxi genomen naar Oranjestad en heb ik me verwonderd over de enorme cruiseschepen die daar ver boven alle daken van de huisjes steken. Ronduit bizar. In Oranjestad was het tevens tijd voor een snelle contactronde met het thuisfront, en voor een heerlijke koude limonade van de Starbucks.
Het is ronduit bizar om te zien hoe de Nederlandse, Amerikaanse en Antilliaanse culturen geïntegreerd zijn. Naast een Blokker en een Wendy’s ligt een braakliggend veldje en een slechte weg, waar aan de andere kant de DA ‘Drug store’ zit (en dáárnaast een Leen Bakker Furniture) . De mensen zijn overigens erg vriendelijk. Ook de taxi-chauffeurs die je met een brede grijns afpersen. In het vervolg maar weer prijzen van te voren afspreken;).
Na weer teruggekomen te zijn in Blue Village (waar ik verblijf), en boodschappen gehaald te hebben, kwam ik wat Nederlandse mensen tegen. Het werd een snel voorstel rondje want ze gingen allemaal al naar het strand. Nadat ik m’n boodschappen had weggezet, en wilde beginnen aan de lunch, liep er de buurjongen van nummer 53 langs. We kletsten wat, aten wat, en toen besloten we om ook naar het strand te gaan.
Zo gezegd, zo gedaan. We zwommen wat, zonden wat, chillden wat, lazen wat, allemaal prima. Totdat ik ’s avonds thuiskwam en merkte dat ik me toch iets te selectief ingesmeerd had. Met factor vijftig… En ja, dat betekent wat je denkt dat het betekent. De ene helft van mn rug is rood en de andere wit. AUW!!
Na een hele warme nacht stond ik om 06.15 op om aan mijn eerste werkdag te beginnen. Dat ging op zich wel prima, behalve dan dat het er bizar koud is! Morgen maar een lange broek aantrekken en een vest, brrrr… En wat ik precies gedaan heb? Enquêtes verwerkt in Excel, en daar grafiekjes van gemaakt. En dat terwijl ik helemaal niet wist dat ik met Excel kon werken! C’est un miracle!
Een auto regelen was prioriteit na het terugkomen van het werk; zonder auto ben je hier helemaal nergens. Dus heb ik nu een suzuki-jeep waarmee ik heerlijk over het eiland kan cruisen:). Tenminste.. als de versnellingsbak meewerkt… En als de barst in de ruit niet te groot wordt… oh en als de auto niet uit elkaar valt van het kraken. Oh en de benzine niet op is. En ik niet van de weg afgereden word door die levensgevaarlijke Arubieren. Jep. Fijn.
Vanavond hoefde ik gelukkig niet te rijden. Ik ging met buurjongen Rik, Bob en nog wat andere vrienden van hun naar een strandbarretje op palen waar een neger bizar lekkere live muziek speelde, en we biertjes, saté en quesadilla’s gingen nuttigen, terwijl we genoten van de ondergaande zon en de dronken Amerikanen die terugkwamen van hun booze-cruise. Het was me een waar genot (zie foto’s). De jongens besloten om naar Clash of the Titans te gaan, maar aangezien ik morgen weer om 06.15 op moet, en geen zin heb in vechtende dingen word het vanavond weer een vroege avond voor mij. En dan van het weekend diehard:) Nu al zin in.
-
15 April 2010 - 15:32
Becks:
Ik zetten hem open en dacht: ik lees nu een stukje en straks de rest...maar heb hem in 1 ruk uitgelezen!
Hulde!
chille muziek: Dave Koz -
15 April 2010 - 16:48
Maart:
Omg.. jaloers! Ik wil ook mannen om diehard mee te gaan van het weekend ;)
Schat, geniet erg maar van!! Ik ben nu al een week aan het bijslapen van al het geleer, heb nieuwe kleertjes gekocht en schoentjes, dus in albufeira gaan wij samen diehard borrelen met mannen!!!
Heel veel lief -
15 April 2010 - 18:56
Piet:
wouw! :D
super tof, wat een mannen en dat na 4 dagen
xx -
16 April 2010 - 05:58
Liesbeth:
Hai lief,
goed om zo weer wat van je te lezen, ik ben benieuwd naar de foto's
knuffel! -
16 April 2010 - 13:11
Ies:
Whahaha, wat een prachtverhaal! Klinkt wel als vakantie zo ej, jammer van je neus en je halfhalf kleurtje op je lichaam:P Zal je wel staan hoor ;) Ik heb net tentamens gehad, dus even vakantie, echth eel lekker. Leuk om te lezen, blijf volhouden! Ik mis je!! (K) -
22 April 2010 - 13:21
Nicole:
Hee Danielle!
super leuk om al je avonturen weer te gaan lezen!! en auww dan heb je toch de zonnebrand van Mexico nodig die factor 60 haha. ga er van genieten en voor je het weet wil je niet meer terug naar NL haha.
Liefs Nicole
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
